شما اینجا هستید : بیوگرافی شهلا پروین روح

برای ویرایش این بلوک به قسمت تنظیمات بلوک های دلخواه > بلوک فروشگاه شماره 2 مراجعه فرمایید.

بیوگرافی شهلا پروین روح 

شهلا (صدیقه) پروین روح (زاده ۲۷ خرداد ۱۳۳۵ شیراز) نویسنده ایرانی است. مجموعه داستانی «حنای سوخته» او برنده جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی شده است.

زندگی

شهلا پروین روح در ۲۷ خرداد سال ۱۳۳۵ با نام شناسنامه‌ای صدیقه پروین روح در شیراز به دنیا آمد و از سال ۱۳۶۸ با حضور در کلاس‌های داستان نویسی وارد عرصه نوشتن شد. مادر او زنی باسواد از خانواده‌ای مذهبی، و پدرش بی‌سواد و از خانواده‌ای اهل سوارکاری و تیراندازی و پهلوانی بود. پدر ومادرش هردو بسیار اهل داستان‌گویی بودند. هنگامی که شهلا در کلاس دهم بود ازدواج کرد و ۲ فرزند به دنیا آورد و چند سال را به بزرگ کردن آنها گذراند. اما در سال ۱۳۶۹ دیپلمش را گرفت و با عشق به مطالعه و تجربه‌اندوزی و سپس نوشتن روی آورد.

کتاب‌شناسی

مجموعه داستانی «حنای سوخته» شامل ۱۴ داستان در سال ۱۳۷۸ توسط نشر آگه به چاپ رسید . این کتاب برنده جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی در سال ۱۳۷۸ شد و نامزد بهترین کتاب سال ایران شد و به دور نهایی هم راه یافت. اما (طبق معمول هر سال) عرصه ادبیات داستانی هیچ برنده‌ای نداشت.

رمان «طلسم» در سال ۱۳۸۰ نیز توسط نشر آگه به چاپ رسید . این کتاب هم در بسیاری جشنواره‌های ادبی تا دور نهایی رسید.

مجموعه داستان «تنها که می‌مانم» در سال ۱۳۸۳ توسط نشر آگه منتشر شد

علی‌اشرف درویشیان (زادهٔ ۳ شهریور ۱۳۲۰ در کرمانشاه) نویسنده ایرانی است. برخی از نوشته‌های خود را پیش از انقلاب ۱۳۵۷ با نام مستعار «لطیف تلخستانی» منتشر می‌کرد (مثلا کتاب «آبشوران»). پس از انقلاب چند بار به علت فعالیت‌های سیاسی زندانی شد.

سالشمار

ـ سوم شهریور ماه 1320 خورشیدی.در کوچه علاقه بندها. کرمانشاه، نزدیک تیمچه ملاعباسعلی، پشت سرباز خانه شهری متولد شد.

۱۳۳۸ ـ فارغ التحصیل از دانشسرای عقیدتی کرمانشاه وآموزگاری در روستاهای کردنشین گیلانغرب و شاه آبادغرب

۱۳۴۸ ـ فارغ التحصیل از دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی و روانشناسی تربیتی و از دانشسراهایی در رشته مشاوره و راهنمایی تحصیلی

1350دستگیری و زندان

کتاب‌شناسی

مجموعه داستان‌ها

سال های ابری

از این ولایت

از ندارد تا دارا

آبشوران

درشتی

شب آبستن است

همراه آهنگ‌های بابام

فصل نان

همیشه مادر(منتشر نشده)

داستان‌های کودکان

گل طلا و کلاش قرمز

ابر سیاه هزار چشم

رنگینه

رمان‌ها

سلول ۱۸

سال‌های ابری

برای کودکان و نوجوانان

روزنامه دیواری مدرسه ما

کی برمی گردی داداش جان

آتش در کتابخانه بچه‌ها

دیگر آثار

کتاب بیستون (جنگ)

چون و چرا

داستان‌های محبوب من

سی و دو سال مقاومت در زندان‌های شاه: خاطرات صفر خان (صفر قهرمانیان)

افسانه‌ها و متل‌های کردی

فرهنگ افسانه‌های ایران (مجموعه ۲۰ جلدی با همکاری رضا خندان مهابادی)

داستان‌های محبوب من (نقد و بررسی داستان‌های ایران، ۷ جلد- جلدهای ۱ تا ۵ با همکاری رضا خندان مهابادی)

واژه نامه گویش کرمانشاهی

خاطرات صفرخان (صفر قهرمانی)

یادمان صمد (صمد بهرنگی)

آثار در دست انتشار

عقاید و رسوم مردم کرمانشاه (از انتشارات اشاره)

همیشه مادر (از انتشارات چشمه)

قصه آن سال‌ها (از انتشارات چشمه)

داستان‌های تازه داغ (از انتشارات چشمه)

داستان‌های کوتاه کردی (از انتشارات چشمه)

حسین سناپور متولد ۱۳۳۹ نویسنده ایرانی است. سناپور داستان‌نویسی را از کلاس‌های هوشنگ گلشیری آغاز کرد. رمان نیمه غایب نوشته وی از جمله پرفروش‌ترین رمان‌های معاصر فارسی بود که به چاپ دوازدهم رسید.

زندگی

سناپور در سال ۱۳۳۹ در کرج به‌دنیا آمد. درس‌خواندهٔ رشتهٔ منابع طبیعی است اما از همان ابتدا به نوشتن و روزنامه‌نگاری روی آورد. در آغاز فعالیت داستان‌نویسی‌اش برای کودکان و نوجوانان می‌نوشت. پسران دهکده (۱۳۶۹) و افسانه و شب طولانی (۱۳۷۳) حاصل این دوران است. سپس به روزنامه‌نگاری روی آورد و در روزنامه همشهری و زن و حیات‌نو و چند نشریه دیگر شروع به همکاری کرد. مدتی هم بر کار گردآوری و چاپ داستان‌هاب مجلات گردون و کارنامه نظارت داشت. اولین رمان‌اش نیمهٔ غایب را در ۱۳۷۸ منتشر کرد. این رمان برای او جوایز مختلفی را به ارمغان آورد و در مدت یک سال شش بار تجدید چاپ شد. در سال ۱۳۸۰ کتابی در شناخت زندگی و آثار هوشنگ گلشیری به نام همخوانی کاتبان تالیف و منتشر کرد. او هم‌اکنون مشغول تدریس داستان‌نویسی است

کتاب‌شناسی

نیمه غایب، برنده جایزه مهرگان ادب

ویران می‌آیی

با گارد باز

سمت تاریک کلمات، برنده بهترین مجموعه داستان کوتاه در ششمین دوره جایزهٔ هوشنگ گلشیری

همخوانی کاتبان

ده جستار داستان‌نویسی(درس نامه‌های داستان‌نویسی)

نمونه‌ای از آثار

ویران می‌آیی؛ داستان سوم، نام تو گنج من است

بوی گندِ شاش توی پرزهای پتو می‌دود توی دماغم. الان یادم می‌رود، الان که بخوابم. اگر زُق زُق پام بگذارد. اگر نخارد. نمی‌توانم حتا دست‌ام را دراز کنم به خاراندنش. تن‌ام را نمی‌تواند بیندازد حتا به جُم خوردن. کاری‌اش نباید داشته باشم. گفتم هر چیز را که یادم بود. تو زنی، تو زنی! وگرنه با کفش‌ات نمی‌زدی. لب‌ام باد دارد، خونِ مرده. سفت است، می‌سوزد، زبانم که می‌خورد به‌اش. نگاه‌ام می‌کرد اگر این‌جوری می‌دیدم، مثل وقتی که با مادرم دعوا کرده بودم، مثل وقتی که توی تاکسی یک لَش دست گذاشته بود روی پام.

جوایز

۱۳۷۸ - مهرگان ادب برای نیمه‌ی غایب.

۱۳۸۱ - جایزه ادبی یلدا.

۱۳۸۵ - ششمین دوره جایزهٔ هوشنگ گلشیری. برنده بهترین مجموعه داستان کوتاه برای سمت تاریک کلمات.