برای ویرایش این بلوک به قسمت تنظیمات بلوک های دلخواه > بلوک فروشگاه شماره 2 مراجعه فرمایید.
سیمین دانشور (زاده ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ خورشیدی در شیراز – ۱۸
اسفند سال ۱۳۹۰ خورشیدی در تهران) نویسنده و مترجم ایرانی است. وی نخستین
زن ایرانی است که به صورتی حرفه ای در زبان فارسی داستان نوشت. مهمترین
اثر او رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده
است و از جمله پرفروش ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب میشود.
دانشور همچنین عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود.
به ادامه مطلب مراجعه کنید
بهمنبیگی که سالهای زیادی از عمرش را به ارتقای فرهنگ و سواد در میان عشایر خصوصا عشایر جنوب کشور و استان فارس، اهتمام ورزیده بود، بر اثر عفونت ریوی به دیار باقی شتافت. محمد بهمنبیگی سال 1299 در ایل قشقایی و در خانواده محمودخان کلانتر تیره بهمنبیگلو از طایفه عمله قشقایی به هنگام کوچ دیده به جهان گشود. او پس از پایان دوره کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، در راستای سیاستهای دولت وقت کوشش خود را برای برپایی مدرسههای سیار برای بچههای ایل آغاز کرد و با پیگیریهای خود توانست برنامه سوادآموزی عشایر را به تصویب برساند. بهمنبیگی در اقدامی سخت موفق شد دختران عشایری را نیز به مدرسههای سیار جلب و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیانگذاری کند. او به واسطه آنچه کوشش پیگیر در راه سوادآموزی به هزاران کودک ترک، لر، کرد، بلوچ، عرب و ترکمن، اعلام شد، برنده جایزه سوادآموزی سازمان یونسکو شد. او تجربههای آموزشی خود را به شکل کتاب و در قالب داستان نوشته و منتشر کرده است که از جمله آثارش به "عرف و عادت در عشایر فارس"، "بخارای من ایل من"، "اگر قرهقاچ نبود"، "به اجاقت قسم و طلای شهامت" میتوان اشاره کرد....
"برنارد شاو"، سيماي درخشان درام انگلستان و استاد كمدي نويس عصر و منتقد اجتماعي، در سال 1856 از خانواده اي پروتستان در "دابلين" به دنيا آمد. پدر او، "جرج كار شاو"، كارمند دون پايه ي [ =درجه پايين ] دولت و تاجر عمده ي فروش غلات و مادرش، "لوسينا اليزابت شاو"، دختر يك زميندار بازنشسته بود. وي در زمينه ي موسيقي و آواز، ذوق و مهارت ويژه اي داشت، از اين رو فرزند خود را با موسيقي و آثار برخي از آهنگسازان آشنا كرد.
دکتر طاهره صفّارزاده شاعر، نويسنده، محقق و مترجم در 27 آبان 1315 در سيرجان در خانوادهاي متوسط كه پيشينهاي عرفاني داشتند متولد شد. در 6 سالگي تجويد و قرائت و حفظ قرآن را در مكتب محل آموخت. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در كرمان گذرانيد. نخستین شعر را در 13 سالگي سرود كه نقش روزنامه ديواري مدرسه شد. اولين جايزه شعر را كه يك جلد ديوان جامي بود در سال چهارم دبيرستان به پيشنهاد دکتر باستاني پاريزي كه آن زمان از دبيران دبيرستان بهمنيار بود، از رئيس آموزش و پرورش استان دريافت كرد...
زویا پیرزاد نویسنده و داستان نویس معاصر در سال ۱۳۳۱ در آبادان به دنیا آمد و در همان جا به مدرسه رفت
وی بعدها به تهران آمد و در این شهر ازدواج کرد و دو پسرش ساشا و شروین را به دنیا آورد. پیرزاد پیش از روی آوری به داستان نویسی کتابهایی ترجمه کرد که از جمله آنها میتوان به «آلیس در سرزمین عجایب» اثر لوییس کارول و کتاب «آوای جهیدن غوک» که مجموعهای است از هایکوهای شاعران آسیایی اشاره کرد.
محسن مخملباف، (متولد ۸ خرداد ۱۳۳۶ در تهران)، نویسنده و کارگردان ایرانی است. او به عنوان یکی از تاثیرگذارترین و بحث برانگیر ترین نویسندگان و کارگردانان سینمای ایران شناخته می شود. او هم اکنون رییس آکادمی فیلم آسیایی است. فیلم های او در بسیاری از جشنواره های معتبر سینمایی نمایش داده شده و جوایز متعددی نیز کسب کرده است. مخملباف به موج جدید سینمای ایران تعلق دارد.
خلاصه : سيد محمد علي جمال زاده فرزند سيد جمال الدين واعظ در سال 1270 در اصفهان متولد شد . پس از اتمام تحصيلات مقدماتي به بيروت رفت و در سال 1915 به دعوت انجمن مليون ايران براي مبارزه عليه روس و انگلستان عازم برلن شد. بعد از پراكنده شدن جمع مليون ، مدتي در برلن ماند و از آنجا به ژنو رفت و در دفتر بين اللملي كار ، در ژنو شروع به فعاليت كرد . وي در دوران جنگ جهاني دوم در ژنو منزوي شد و دل به به خواندن و نوشتن مقالات و داستان هاي خود خوش كرد . جمالزاده در عهد زمامداري رضاشاه تقريبا خاموشي گزيد ولي در مواردي نيزكارهايي همچون نشر « مجله علم و هنر » را در ژنو به انجام رساند. با فرارسيدن شهريور 1320 حيات ادبي او شروع شد و چند داستان در تهران از او به چاپ رسيد كه مهمترين آن « يكي بود يكي نبود » با سبكي خاص ، نگاه ها را به سو ي آثار او معطوف ساخت . جمال زاده تا پايان زندگي در ژنو به سر برد و سرانجام در سال 1376 دار فاني را وداع گفت .
رينوسوكه آكوتاگاوا نويسنده
نامدار ژاپني به سال 1892 به دنيا آمد. درسال 1914 آغاز به نوشتن داستان
هاي كوتاه كرد واز آن پس تازماني كه دست به خود كشي برد (1927) داستان هاي
؛ مقالات؛ ترجمه ها ونمايشنامه هايي به رشته تحرير در آورد.
آكوتاگاوا به دوره مسيحيت ژاپن (اواخر قرن16) يعني زماني كه تعداد از دين
برگشتگان تقريباً به دو هزار تن مي رسيد؛ سخت گرايش پيدا كرد ودرباره آن
دست هاز دين برگشتگان سرسختي كه مي گفتنمد در قرن هفدهم بر اثر تحريم
مسيحيت در كوه هاي جنوب ژاپن پنهان شده وبه مذهبشان را دزدانه ترويج مي
كرده اند ؛ به تفحص پرداخت و به افسانه هايي كه از اين گروه بر سر زبان ها
بود دلبستگي خاصي در خود احساس كرد.