شما اینجا هستید : شاعران جهان

برای ویرایش این بلوک به قسمت تنظیمات بلوک های دلخواه > بلوک فروشگاه شماره 2 مراجعه فرمایید.

تابستون داره از اینجا میره
برگای گل سرخ تو حیاطمون
یواش یواش داره می ریزه
گل سرخ به من نگاه می کنه
التماس می کنه
که یه کاری بکنم
اما از من که هیچی
از مدیر مدرسمونم کاری برنمیاد

اون بعد از ظهرای گرم و
بستنیای سرد
که خورشید تابستون ابشون می کرد
مهمونای سرزده و شربت سرد البالو
اون پروانه های شوخ و شنگ
همه دارن ازین شهر میذارن و میرن
من می مونم و
یه حوضچه با اب یخ بسته
ایکاش که لااقل مدیر مدرسمون یه کاری میکرد.

حکایت یک جام شیشه ای

در تنسی جامی را نهادم
که گرد بود،

 بر فراز توده ی ماهوری
و گرد آورد، جام

ترک اوهام در ساعت ده

ما چند تا ماهی قرمز داشتیم

و اونا توی کاسه، روی میز

کنار پرده‌ی کلُفتی که پنجره رو می‌پوشوند

می‌چرخیدن و می‌چرخیدن.

مادرم همیشه لبخند می‌زد

و از ما می‌خواست که شاد باشیم.

" همين طور كه بزرگ و بزرگ‌تر شدم ... "

خيلي وقت پيش بود،
حالا ديگه تقريباً رؤيامو فراموش كرده‌م.
اون وقتا رؤيام اونجا بود،
درست روبروي من،
روشن مث خورشيد.

بعد، اون ديواره بالا رفت،
آروم آروم بالا رفت،

ترجمه از ترکی استانبولی: محمد علی دستمالی

چشمانت، چشمانت، چشمانت.
به زندانم بیایی یا به بیمارستانم،

چشمانت همیشه رو به آفتابند،

در این اواخر خرداد در اطراف « آنتالیا »

و در سحرگاه کشتزاران.

چشمانت، چشمانت، چشمانت.
چند بار در برابرم گریستند ؟

و برهنه ماندند  چشمانت

چون چشمان نوزاد شش ماهه ای

برهنه و بزرگ

اما نه بی آفتاب.
چشمانت، چشمانت، چشمانت.
و خمار بمانند چشمانت

شاد و خوشبخت

عاقل و زیبا.

و عشق انسان به جهان داستان شود بر زبان ها.

چشمانت، چشمانت، چشمانت.
و چنینند بلوط های «بورسا» در این پاییز
و برگ ها پس از باران تابستان .

و هر فصل و هر ساعت چنین است در« استانبول».
چشمانت، چشمانت، چشمانت.
آه گل من! روزی خواهد رسید

که انسان ها همه با هم برادر باشند

 و با چشمان تو

به هم بنگرند، با چشمان تو.

حتی پرندگان هم

کمک می کنند

به همدیگر

بیا

نزدیک نزدیکتر

کمکم کن

ببوسمت

دلم بر من شوریده است
از کنار عشق می گذرم، چونان ابری بر انگشتری درخت
بی سر پناه بی باران
چونان گذر سایه بر سنگ
و خود را از پیکری که هرگزش ندیده ام واپس می کشم
و دلم را چون پیراهنی بر شانهّ خویش می برم .

*****

از اون روزی که هانا رفته ...
لینچری

تایر دوچرخم کم باد شده
اسمون بداخلاق و خاکستریه
یا اگرم نیست من اینجوری می‌بینمش
از اون روزی که هانا رفته
بستنی شکلاتی مزه‌ی الوچه‌ی ترش می‌ده
ماه بهمن میاد که دیگه برای همیشه بمونه
اردیبهشت و خرداد و هم خدا پس گرفته
از اون روزی که هانا رفته
گلا بوی ماهی می‌دن
لباسای نرم مخمل مثه علفای خشک شدن
سگای توپول خوش تیپ مثه سگای تازی شدن
از اون روزی که هانا رفته
دیگه هیچ چیز بامزه‌ای تو دنیا نیست
که بشه بش خندید
دیگه هیچ چیزی نیست که بشه باش بازی کرد
بچه‌ها برا بازی صدام می‌کنن
اما من نمی‌رم
از اون روزی که هانا رفته...