شما اینجا هستید : پروین اعتصامی

برای ویرایش این بلوک به قسمت تنظیمات بلوک های دلخواه > بلوک فروشگاه شماره 2 مراجعه فرمایید.

سیر ، یک روز طعنه زد به پیاز
که تو مسکین ، چقدر بد بوئی
گفت ، از عیب خویش بی خبری
زان ره از خلق ، عیب می جوئی
گفتن از زشتروئی دگران
نشود باعث نکو روئی
تو گمان می کنی که شاخ گلی
بصف سرو و لاله می روئی
یا که همبوی مشک تاتاری
یا ز ازهار باغ مینوئی
...

شمع بگریست گه سوز و گداز

کاز چه پروانه ز من بی خبر است

بسوی من نگذشت ، آنکه همی

سوی هر برزن و کویش گذر است

بسرش ، فکر دو صد سودا بود

عاشق آنست که بی پا و سر است

گفت پروانه پر سوخته ای

که ترا چشم ، به ایوان و در است

من بپای تو فکندم دل و جان

روزم از روز تو ، صد ره بتر است

...