نظر خدای بینان طلب هوا نباشد  ---------- سفر نیازمندان قدم خطا نباشد
همه وقت عارفان را نظرست و عامیان را ---------- نظری معاف دارند و دوم روا نباشد
به نسیم صبح باید که نبات زنده باشی ---------- نه جماد مرده کان را خبر از صبا نباشد
اگرت سعادتی هست که زنده دل بمیری ---------- به حیاتی اوفتادی که دگر فنا نباشد
به کسی نگر که ظلمت بزداید از وجودت ---------- نه کسی نعوذبالله که در او صفا نباشد
تو خود از کدام شهری که ز دوستان نپرسی ---------- مگر اندر آن ولایت که تویی وفا نباشد
اگر اهل معرفت را چو نی استخوان بسنبی ---------- چو دفش به هیچ سختی خبر از قفا نباشد
اگرم تو خون بریزی به قیامتت نگیرم ---------- که میان دوستان این همه ماجرا نباشد
نه حریف مهربانست حریف سست پیمان ---------- که به روز تیرباران سپر بلا نباشد
تو در آینه نگه کن که چه دلبری ولیکن ---------- تو که خویشتن ببینی نظرت به ما نباشد
تو گمان مبر که سعدی ز جفا ملول گردد ---------- که گرش تو بی جنایت بکشی جفا نباشد
دگری همین حکایت بکند که من ولیکن ---------- چو معاملت ندارد سخن آشنا نباشد